China Chat

Inmiddels een week verder en alweer de nodige avonturen meegemaakt. Josef moest weer aan het werk, dus we hebben Hong Kong op eigen houtje verder ontdekt. Hoogtepunt was toch wel de langste roltrap ter wereld. We zijn benieuwd of dit nog geëvenaard wordt tijdens onze reis…. Ook hebben we de grootste buddha ter wereld bekeken. Tenminste, dat dachten we. Het bleek de grootste bronzen buddha ter wereld te zijn. Maar daardoor niet minder mooi en het ritje van 25 minuten in de kabelbaan er naar toe was erg leuk. Diezelfde avond zijn we met de bus van Hong Kong naar Nanning (in China gegaan). Het was nog een hele tour om de juiste halte te vinden. We stonden een beetje hulpeloos te kijken toen 2 Hong Kongers ons te hulp schoten. Die brachten ons naar de juiste halte, maar het bleek later toch de verkeerde te zijn. Gelukkig had Josef dit voorzien en had hij een mevrouwtje van de busmaatschappij naar ons toe gestuurd om ons naar de juiste halte te loodsen. Hij maakte zich ook een beetje zorgen of we wel de goede overstap zouden maken bij de Chinese grens, maar dat verliep allemaal vlekkeloos. Aangekomen in Nanning bleek dat Josef ons iets te rijk had ingeschat, aangezien hij het meest luxe hotel van de stad had geboekt…. Was wel genieten voor een nachtje!

De volgende dag zijn we vertrokken naar Xing Ping. Een klein dorpje midden in het Karst gebergte. Voor degene die wil weten hoe het er daar uit ziet: ga op zoek naar een biljet van 20 yuen en zie daar: de bergen bij Xing Ping! We hebben de grot van de hungry ghost bezocht (op de bonnefooi georganiseerd door de hostel-eigenaar ) en een lange wandeling gemaakt door de sinaasappelboomgaarden en langs de Li-River. Onvergetelijk! Toch wel iets mooier dan de langste roltrap in Hongkong

En toen weer terug naar Nanning. Het is best lastig om nu door China te reizen, aangezien IEDEREEN op reis is om het Chinese nieuwjaar met hun familie te vieren. Daardoor zijn treinen en bussen stampvol. Maar het is ons gelukt! Na weer een nachtje in Nanning (deze keer iets minder luxe) met de bus naar Vietnam. We zitten in een leuk hotel midden in de oude binnenstad van Ha Noi. Maar daar de volgende keer meer over. Nu ter afsluiting nog wat weetjes over de Chinezen:

• Het engels van de Chinezen is bar slecht…. Best lastig als je zelf niet zo goed Chinees spreekt. Maar gelukkig doet iedereen wel erg z’n best om te helpen. Gisteren op het station in Nanning was iedereen in rep en roer om iemand te vinden die engels sprak. Na een tijdje hadden ze iemand gevonden en tegelijkertijd kregen we ook telefoons aangereikt van mensen die wel iemand kenden die engels die wel een woordje engels spreekt. Uiteindelijk lukt het dus wel!
• Chinezen houden nogal van Kung Fu. Dit concluderen we tenminste uit de films die in de bus getoond worden: al 2 keer Kung Fu Panda en helemaal geweldig: Kung Fu Dunk (basketbal en Kung Fu gecombineerd....)
• Het is hip om als man als het warm is je trui omhoog te trekken zodat je bierbuik mooi in zicht is en je leuk met je navel kunt spelen
• Chinezen zijn blij met hun spleetogen: de grote ogen van westerlingen zijn gemakkelijke toeganspoorten voor boze geesten. Veel oude mensen zien westerlingen dus als wandelende bron van boze geesten: vandaar het gerochel als je langs loopt (dat is om de boze geesten weer te verwijderen…..)
• Laatste chinese mode: armwarmers. Zo noemen wij ze, want ze zien er uit als beenwarmers, maar ze dragen ze om hun armen. Helemaal hip: armwarmers met luipaardprint.

Tot zover onze China-avonturen. Bedankt voor al jullie leuke berichtjes, erg leuk om van jullie te horen!

Liefs, Tjalling en Nienke