Braziliaanse babbels en pech in Paraguay

Inmiddels heel wat nachtelijke busritten en ingewikkelde grensovergangen verder zijn we in Salta (Argentinië) aangekomen. Hoogste tijd om jullie op de hoogte te brengen van onze belevenissen van de afgelopen maand.

De nachtbus van Santa Cruz naar de Braziliaanse grens viel enorm mee (weet niet of we die mening nu nog steeds zouden hebben, nu we de luxe Braziliaanse en Argentijnse bussen gewend zijn….), de grensovergang was iets lastiger. Deze grens is berucht om de vele smokkelaars en het drukke drugsverkeer, dus wij hadden strenge controles verwacht. We begrijpen nu waarom er daar zoveel gesmokkeld wordt, nada controle! Aan de Braziliaanse kant was zelfs helemaal niets, de entry stempel moesten we in het dorp verderop halen. Alleen kon niemand ons precies uitleggen waar precies…. Na heel wat heen en weer geloop in de hitte met mega-backpack vonden we uiteindelijk het stempelkantoortje. Achteraf viel dit nog wel mee. We spraken later met iemand die z’n stempel een paar honderd kilometer verderop moest halen. Beetje sneu, aangezien hij op de fiets was!

Na een paar daagjes Pantanal (moerasgebied zo groot als Frankrijk met veel beesten. Waar Tjalling weer met anaconda’s, kaaimannen en piranha’s gezwommen heeft en waar Nienke een uitmuntende piranha visser bleek te zijn) ging Tjalling naar Bonito (erg bonito!) en Nienke naar Cuiaba. In Cuiaba werd Nienke hartelijk ontvangen door de plaatselijke toerisme studenten die net een rondleiding kregen in de jeugdherberg. Ze waren nogal onder de indruk want: ‘Woooow, ze is blond!!! Dat zie je normaalgesproken alleen op TV’. Na een fotosessie en diepte interview lieten ze me gelukkig gaan. De volgende dag de Amerikanen opgehaald van het vliegveld (die het AAAAWESOME vonden om me weer te zien en ik vond het ook AAAWESOME om hun weer te zien). Met de Amerikanen heb ik weer flink wat pillen uitgedeeld, tandjes gepoetst en zieltjes gered.

Terwijl Nienke zieltjes aan het redden was, werd Tjalling versierd door een homo, moest hij striptease-show-uitnodigingen afslaan, oude dames die hem erg lindo vonden ontwijken en z’n nieuwe vrienden van het hostel uitleggen dat Nienke echt bestaat en niet zijn imaginary girlfriend is.

Anderhalve week later was het tijd om samen Rio de Janeiro onveilig te maken. Wat een stad! We hebben een favela (sloppenwijk) bezocht. Rio is berucht om deze wijken, waar de drugsbendes de baas zijn en waar de mannen zwaarbewapend rondlopen omdat je maar nooit weet wanneer er een schietpartij uitbreekt. Verder hebben we lekker geluierd op Ipanema en Copacabana Beach, het bekende Christusbeeld bekeken, gesupporterd bij een voetbalwedstrijd en ons gestort in het Braziliaanse nachtleven. Geweldig leuke stad en helemaal niet zo gevaarlijk als iedereen altijd zegt (op de parasieten in ons bed na dan, die ons flink wat jeukende bulten hebben bezorgd….).

Na Rio hebben we de Iguazu watervallen op de grens met Argentinië en Paraguay bekeken. Een hoogtepunt van onze reis, misschien wel een van de mooiste plekken op aarde! Via Argentinië zijn we vervolgens naar Paraguay gegaan. Het was lastig om dit land in te komen, omdat ze het ‘Kingdom of the Netherlands’ niet in de computer konden vinden. De rij achter ons groeide en groeide….. Maar toen wij vertelden dat het Koninkrijk der Nederlanden ook wel Holanda genoemd wordt kwam gelukkig alles goed.
In Paraguay hebben we alleen de hoofdstad bekeken. Weer heel anders dan de andere Zuid Amerikaanse landen. Paraguay schijnt het meest corrupte land in deze regionen te zijn en is na Bolivia het armste land van Zuid Amerika. Wat ons voornamelijk op viel waren de enorme hoeveelheid militairen op straat en de kleurrijke rammelbussen. We waren er net zo trots op dat we ons altijd zo goed kunnen redden in het lokale openbaar vervoer, toen de buschauffeur ons vergat te vertellen dat we eruit moesten (misschien hadden we het ook niet zo duidelijk gevraagd...) en we in een dorp buiten Asuncion (Is de hoofdstad van Paraguay. Volgens een militair weet niemand in Nl, dit. Maar nu dus wel!) uitkwamen. ’s Nachts, in een ongure buurt tussen allemaal dronkaards. Oeps! Gelukkig was er een behulpzame cowboy die dezelfde kant op moest en ons deze keer wel op tijd vertelde waar we eruit moesten. De Paraguaanse hotels zijn ons iets minder goed bevallen (eerlijk is eerlijk, n=1, dus misschien zijn er best leuke hotels te vinden). We vonden onze kamer er al een beetje dodgy uitzien en dit werd er niet beter op toen we zagen dat je de kamer ook per uur kon huren….. ’s Nachts werden we een paar keer wakker van de buren die aan het douchen waren, maar op een gegeven moment leek het wel of er iemand in onze kamer aan het douchen was. We probeerden door te slapen, maar na een tijdje besloot Nienke toch een kijkje te nemen. Wat bleek: de slang naar de stortbak van de WC had het begeven en het water spoot uit de muur. Gevolg: kamer blank, alles nat, gang blank, kamer van de buren ook blank…. Na gezellig een uurtje dweilen konden we weer lekker verder slapen, deze keer met een blinkend schone vloer!

Na 2 daagjes Paraguay vonden we het weer tijd om naar Argentinië te verhuizen. We hebben hier nog maar 15 daagjes te gaan! We kunnen nu dus zeggen: tot heel snel!!

Voor de fotoliefhebbers; foto’s van Bolivia, Brasil en Argentina! http://picasaweb.google.nl/nienkeveger