News from New Zealand

De afgelopen 3 weken stond Nieuw Zeeland op het programma. Wat was dat geweldig!!!! We hebben het idee dat we op vakantie zijn geweest binnen onze wereldreis (voor zover dat mogelijk is….)

De Nieuw Zeelanders zijn nogal zuinig op hun land en het is daarom een hele klus om Nieuw Zeeland binnen te komen. Na een lading formulieren, een dubbelcheck van ons vliegticket om Nieuw Zeeland weer te verlaten en een paar keer gesnuffel aan onze tas door speurhonden werden onze schoenen geïnspecteerd. We hadden van tevoren gelukkig al de tip gekregen om met schone schoenen NZ binnen te komen, omdat je anders 40 dollar per schoen voor het schoonmaken moet betalen. Wij dachten wel aan de eisen te voldoen nadat we onze schoenen in Bangkok 2 keer mee onder de douche hadden genomen, maar de douane mevrouw vond ze toch niet schoon genoeg. Na een desinfectiebeurt mochten we gelukkig door. En toen was het wel even wennen: van zo’n 40 graden in Bangkok naar 11 graden en regen in Christchurch. Gelukkig hield de regen al snel op en hebben we vervolgens 3 weken vrijwel alleen maar zon gehad. We prijzen onszelf erg gelukkig, want aan de westkust valt op sommige plaatsen 7 meter regen per jaar (ongeveer 10 keer zoveel als in Nederland!). ’s Nachts was het soms wel koud vanwege de vorst.

We hebben Nieuw Zeeland verkend in onze supertoffe fel beschilderde wicked van (Sara en Ben: bedankt voor de tip!): de Rolls Canardly. Links rijden was wel even wennen en vooral het feit dat de ruitenwisser en richtingaanwijzer andersom zaten was verwarrend. Zelfs na 2 weken kwam het nog voor dat we in een reflex de richting aan probeerden te geven met de ruitenwisser. Gelukkig zijn de wegen (vooral op het zuider eiland) nogal verlaten en konden we dus niet al teveel brokken maken. Het grootste gevaar is nog dat je uit de bocht vliegt wanneer je je zit te vergapen aan de meest schitterende uitzichten.

Het zou een beetje saai worden als we onze hele rondreis gaan beschrijven, dus hier een paar highlights en opmerkelijke gebeurtenissen:

• Ons vergapen aan de bijzondere blauwe kleur van Lake Tekapo. Ook hier weer een voorbeeld van hoe zuinig de Kiwi’s (= Nieuw Zeelanders) op hun land zijn: honden moeten gewassen en gedesinfecteerd worden en vervolgens 40 uur wachten voordat ze van het ene meer in het andere meer mogen zwemmen
• Met possums zijn ze minder zuinig. Deze beesten hebben geen natuurlijke vijanden en zijn daardoor een plaag geworden. Nieuw Zeelanders lossen dit op door ze plat te rijden (er liggen meer dode possums op de weg dan dat je andere auto’s tegen komt). Eén restaurant speelt hier slim op in met hun motto: you kill’em, we grill’em!
• 9 uur wandelen bij Mount Cook (de hoogste berg van NZ). Er stond eigenlijk 6 uur voor, maar Tjalling ging door zijn rug. Dus we moesten wat extra rusten, maar dat was niet zo erg: we hebben nog nooit zulke mooie uitzichten gezien en konden zelfs genieten van 6 (!) sneeuwlawines die naar beneden raasden.
• Er mogen dan wel weinig auto’s op de weg zijn, toch hebben we bijna een ongeluk gehad. Het scheelde niet veel of we hadden een botsing met een zweefvliegtuig. Een vliegende welteverstaan…..
• Ons nogal nietig voelen bij de enorme gletsjers aan de westkust
• Er zijn slechts 4 miljoen mensen in NZ, maar wel 40 miljoen schapen. Tjalling heeft één van deze schapen gered van een wisse dood
• Genieten van verlaten strandjes met superblauwe zee (en dolfijnen!!) in Abel Tasman National Park. Dit schijnt één van de drukste plekken van Nieuw Zeeland te zijn, maar het hoogseizoen was afgelopen en ze hebben hier nogal te lijden van de recessie. Op een camping waar in het hoogseizoen 850 campers per dag staan, stonden wij met z’n 4-en!
• Een beetje balen toen het whale watchen werd afgelast door de harde wind, maar dat werd later weer goedgemaakt toen er een pinguin voorbij kwam waggelen
• Met open mond naar een groep van zo’n 200 dolfijnen staren toen we met de ferry naar het noorder eiland gingen
• Genieten van het bijzondere vulkanische landschap tijdens de Tongariro crossing. Voor de Lord of the Rings liefhebbers: continu uitzicht op Mount Doom. Al zag het er met een strakblauwe lucht wel wat liefelijker uit dan in de film. We hebben echt geluk gehad: in de lodge kregen we een certificaat (yeah!) met foto’s, die foto’s staan erop omdat het regelmatig voorkomt dat mensen helemaal niet zien waar ze lopen vanwege de bewolking…..
• Gezellig bijkletsen met Tjallings ouders!!! Die kwamen ons opzoeken op het noorder eiland. Ze hadden Tjalling bijna niet herkend met baard en pet en een paar kilootjes lichter….. Helaas moesten we na een paar gezellige dagen aan het strand (campingplaatsje 2 meter vanaf zee!), tussen de geisers en aan de rand van borrelende modderpoelen, alweer afscheid nemen

Zo kunnen we nog wel even doorgaan, maar dan houden we jullie te lang van jullie werk. We hopen dat de boodschap duidelijk is dat Nieuw Zeeland geweldig is. De mensen zijn ook nog eens superaardig. Iedereen is in voor een praatje en ze willen je maar al te graag helpen als je ze iets vraagt. Wel anders dan in Azië, waar voor elke hulp geld gevraagd wordt. Als NZ niet zo belachelijk ver weg zou zijn van Nederland, zouden we er zo kunnen gaan wonen! Als we dan toch één nadeel van Nieuw Zeeland moeten bedenken roepen we in koor: ‘de zandvliegjes!!!!’ Deze gemene monstertjes hebben Nienke in 10 minuten maar liefst 63 keer gestoken op haar enkels. Later waren de rest van Nienkes lichaam en Tjalling aan de beurt. Maar zelfs met jeukende enkels konden we nog genieten van de schoonheid van Nieuw Zeeland.

Inmiddels zitten we op Tonga, wat ook weer een hele belevenis is. Maar over Tonga valt ook zoveel te vertellen, dat we daar ons volgende bericht aan gaan wijden.

Bedankt voor al jullie leuke
berichtjes, cheers mates!!!