Freezing in Vietnam

Gelukkig 2009! ! Beetje laat zullen jullie misschien denken, maar we hebben toch echt weer het begin van 2009 gevierd op 25 januari. Overal hangen hier dus nog spandoeken met gelukkig nieuwjaar erop. Merry Christmas hangt trouwens ook nog steeds overal, wij beginnen te denken dat ze die spandoeken gewoon het hele jaar laten hangen…..

Maar goed, voordat het jaar van de os begon hebben we eerst een uitstapje vanuit Hanoi gemaakt naar Sapa. Sapa is een bergstadje in het noorden van Vietnam, bekend om zijn schitterende uitzichten op de bergen. Wij moeten dat maar voor lief nemen, want toen wij er waren was het zo mistig en bewolkt dat we ongeveer 50 meter zicht hadden en dus helemaal geen bergen konden zien. En het was koud!!! We hebben al onze warme kleren al optimaal kunnen gebruiken. Gelukkig konden we tussen de bewolking door wel wat zien van de rijstvelden en de kleurrijke bevolking die hier woont. (Die bevolking valt niet te missen, hoe mistig het ook is, ze willen veel te graag dingen verkopen).

Terug in Hanoi was het tijd voor het inluiden van het jaar van de os. Dit hebben we gedaaan met een groepje andere backpackers uit Engeland, Australië en Amerika in de Ierse pub. Lekker internationaal dus! Nienke heeft nog genoten van cake gemaakt van groene rijstesmurrie. Het vuurwerk konden we van een afstandje bekijken, het was enorm druk. Nu is Hanoi sowieso enorm druk: ontelbaar veel scooters die kris kras door elkaar heen rijden. Wij dachten dat we na India wel wat gewend waren. Nu is het verkeer in India wel wat diverser alleen koeien en kamelen zijn een stuk langzamer dan de scooters die in Hanoi rond crossen. Oversteken is elke keer weer lastig, maar we raken eraan gewend. We beginnen al meer Vietnamese trekjes te vertonen: toen we laatst alleen een vork bij onze rijst kregen hebben we zelf om stokjes gevraagd, omdat we dat makkelijker vinden eten. Al blijven de laatste restjes wel moelijk.

Op nieuwjaarsdag zijn we vertrokken naar Halong bay. Schitterend mooi! We hebben overnacht op een boot, gekayakt tussen de rotsen, aapjes gezien, berg beklommen en de laatste nacht in een bungalow op het strand geslapen. Aangezien het winter is, waren er weinig toeristen en hadden wij het hele beach resort voor onszelf. Dat betekende: prive baai, prive strand, prive kok etc. Niet verkeerd!! Daar hebben we wel een beetje kou voor over!

We wilden vervolgens eigenlijk rechtstreeks naar Hué met de bus, maar vanwege het Chinese nieuwjaar en de daarmee gepaard gaande ‘kerstvakantie’ zijn treinen en bussen nog steeds erg vol geboekt. Dan maar eerst naar Ninh Binh, een plaatsje ongeveer 4 uur ten zuiden van Hanoi. Superleuk: we hebben fietsen gehuurd en zijn door de rijstvelden naar een aantal tempels gefietst en hebben een boottochtje tussen de rijstvelden en de karstbergen gemaakt. Ook even de toerist uitgehangen en braaf gezwaaid naar alle Vietnamese kindjes die het op de één of andere manier enorm leuk vinden om ‘hellooooooooo’ te roepen zodra wij in beeld komen. Ook hier hebben we ons weer verbaasd over de culinaire gewoontes van de Aziaten. De specialiteit van Ninh Binh en omstreken is slang. Je kunt kiezen: slangevlees waarbij de kop apart geserveerd wordt of een drankje van slangenbloed/gif waarbij ze een slang voor je ogen doden en het hart eruit halen zodat je het kloppende hart in je drankje kunt krijgen. Nienke durfde geen van beide aan. Al kijken de slangen meestal wel gezellig mee als je aan het eten bent: de meeste restaurantjes hebben minimaal 1 pot ‘slangen-op-sterk-water’ op de toonbank staan.

Vanuit Ninh Binh hebben we de Chinese kung-fu en karaoke bussen ingeruild voor de Vietnamese nachtbussen. Beetje jammer dat de bus al vanuit Hanoi vertrokken was en wij dus de laatsten waren die instapten en daardoor de meest beroerde plekken hadden. Dat betekende voor Tjalling: links en rechts een Vietnamees die nogal luidruchtig met elkaar aan het discussiëren waren (juist ja, over Tjalling heen) en voor Nienke een extra kort bed (en dat terwijl ze super de luxe extra lange bedden van maar liefst 1.85m hadden beloofd) met aan de ene kant een Engelse die begon te meppen zodra ze op haar ‘domein’ kwam en aan de andere kant een schetende Vietnamees. Jullie begrijpen: wij kwamen ietwat vermoeid in Hué aan. Daar daar werd ons humeur al snel beter door het mooie weer. Eindelijk is het warm en moeten we smeren met zonnebrand!

Maar daarover de volgende keer meer, waarschijnlijk vanuit Cambodja. Daar gaan we zondag hopelijk met de boot vanuit Ho Chi Minh naar toe. Als het onze friends uit de UK lukt om ook voor ons te reserveren. Wij hebben eerst nog een dagje op de ‘party-boat’ (tja…..dat wisten wij ook niet, wij dachten dat het een cultureel verantwoord tripje naar vissersdorpjes en eilandjes was) en een nacht in de nachtbus voor de boeg.

Ter afsluiting nog drie voorbeelden van Vietnamese reclame voor toeristen:
* You need! We service!
*For rent: motorbike, bicycle & laundry
* Would you like a boattrip? You’ll have big fun with getting brown. In the afternoon you’ll be able to get some drinks, of which the black coffee and the red wine are free!

Heel erg bedankt voor al jullie leuke berichtjes!! Goed om een beetje op de hoogte te blijven van wat er zoal in Nl gebeurt.

Liefs van Tjalling en Nienke